We ontmoeten elkaar weer in Kekeri en rijden dan door met een pick up vol met goederen achter ons naar het noorden. We hebben een tip gekregen over desa Teniga waar nog heel weinig hulp is geboden en het er ernstig aan toe is. We gaan er op af en het is mij al snel duidelijk waarom! Het ligt 10 km van de hoofdweg in “niemandsland” en het is niet te geloven wat we daar aantreffen!!! Erwin en ik kijken elkaar aan en denken het zelfde: “nooit kunnen bedenken dat het nog erger zou kunnen zijn…..” en we hebben de tranen in onze ogen….
Maar, we gaan er voor en bezoeken de 3 dusuns met de kepala desa en een kontaktpersoon en maken dokumentatie en gaan dan terug naar het startpunt en zijn er allemaal van overtuigd dat hier alle spullen afgeleverd worden!!! 992 gezinnen zonder huis!!!! Heel veel kinderen. Geen school meer. Geen gezondheidszorg, geen winkels , geen…geen…geen…aduh!!
De kinderen zien heel weinig toeristen hier dus ik ben wel een bezienswaardigheid , maar het feit dat ik hun taal spreek maakt dat ze wel kontakt durven …Helemaal goed, ik ben heel blij en we gaan weer zingen, ballonnen opblazen en Erwin heeft kinderfluiten meegenomen dus…..plezier verzekerd en …..dat lukt, zo fijn!!!!!
Daarna geven we de spullen af en ieder is vreselijk blij en we blijven zwaaien bij het afscheid en ze vragen ons vooral om weer eens terug te komen!! En roepen in koor als een yel: Bu Yantin YES!!! Pak Erwin YES!!! Zo aandoenlijk!!!
Terug gaan we via Senggigi om ook in het westen nog eens te kijken en dat ziet er heel anders uit dan de laatste keer, veel meer tegen de vlakte!! De laatste bevingen hebben ook hier er flink ingehakt!!! En….ik realiseer me voor de zoveelste keer hoeveel mazzel wij hebben gehad…..
Onderweg in de auto nog even lnags een winkel om verf te kopen voor thuis, want ook die reparaties gaan door onderwijl en bellen over de aankomst van de waterfilters…en… en….
Onze wegen scheiden zich weer en vanavond gaan we nog het een en ander uitzoeken en kontakten elkaar dan morgenochtend weer over de plannen.
Heel veel dank namens velen en hartelijke groet,
Jantine
0 reacties