De jongens doen weer inkopen in Pringgasela en delen het een en ander uit aldaar op de Posko. Ik ga naar de Bank en doe de admin en de mails thuis. Het is een goed gevoel te zien dat er weer kinderen in schooluniform op de straat lopen als ik naar de Bank rijd op mijn motortje. Er is meer verkeer, zijn meer winkels open en de sfeer voelt veel beter aan deze ochtend, fijn! Er komt nog steeds veel geld binnen blijkt,zo fantastisch want we kunnen het hard gebruiken.
Pak Roni is op tijd en we rijden direkt naar Tetebatu waar we afgesproken hebben met de jongens. In Tetebatu zelf is heel weinig schade maar als we omhoog rijden naar de grens met het nationale park Rinjani is het weer schrikken geblazen!! De weg is weer onverhard en vol kuilen en gaten en de mensen hebben hier nog totaal geen hulp ontvangen!!! Wij rijden door tot het verste punt zodat we alles gezien hebben en keren dan terug want we weten nu waar we het een en ander uit kunnen delen. En we zijn dan ook heel erg blij dat we nog genoeg op de pick up hebben. Er zijn weer heel veel kinderen hier en ook 3 baby’s. Een er van is geboren op de dag van de tweede beving!!! Ach wat zijn die mensen blij met de mie en zeep en luiers en kleding en dekentjes voor de kids!!
We rijden terug naar Pringgasela naar een gedeelte waar echt heel veel verwoest is en geven daar ook spullen af. En dan….hoe kan een dag niet mooier eindigen denk ik, krijg ik te horen waar ik al een paar dagen op wacht!!!!! De jonge vrouw die daar coördineert vertelt mij dat de bewoners van dit gedeelte elke ochtend met elkaar “ gotong royong” samen aan de slag om op te ruimen en apart te houden wat nog bruikbaar is en de dakpannen van de huizen te halen die neergehaald moeten worden omdat deze huizen niet meer gerepareerd kunnen worden zodat die dakpannen weer gebruikt kunnen worden!!! Ik wilde haar wel omhelzen , zo goed!!!! Direkt heb ik haar gezegd dat dit echt heel goed werk is en dat wij dit heel graag willen steunen! Ook willen ze voor de mensen die geen huis meer hebben een tijdelijk verblijf bouwen van bamboe zodat er minder gezinnen onder een tentzeil hoeven te slapen. Nu zijn er dat 5 en dan worden het er drie, geweldig!! er staat al een voorbeeld. Wij gaan dit initiatief uiteraard van harte steunen!!
Ik praat er ook over met Bar en we worden steeds enthousiaster!! Hier willen we naar toe, dit is wat we willen bereiken!!! Dus nu nog even de laatste noodhulp bieden en plannen maken voor het bouwen van de tijdelijke bamboewoningen en indien nodig een noodgebouw dienend als school en/of medische post. We hebben allemaal het gevoel dat we nu de goede kant op gaan en de bevingen stoppen….hopelijk kunnen we fase 2 snel starten….
Morgen nog een keer inkopen doen voor het laatste gedeelte van Lombok waar we nog niet geweest zijn in het westen en ook behoorlijk aangedaan is.
Het plan is dat we elkaar dan weer woensdag ontmoeten in Mataram en vandaar naar dit gebied.
Heel veel dank wederom, mede namens iedereen die geholpen is en vriendelijke groet,
Jantine.
0 reacties