We wachten op de pick up truck met goederen uit Pringgasela en gaan dan met elkaar naar een gedeelte in Senggigi waar ook nog geen hulp is gekomen. Het is inderdaad afgelegen en ik was er ook nog nooit geweest terwijl het niet ver van mijn huis is.
Wij kennen daar iemand van wie we weten dat zijn huis ook heel erg beschadigd is.
Weer over een zandpad met kuilen en hobbels en dan zien we al snel weer de grote puinhoop, ook hier!!
We treffen Bp Abdullah en we komen op de plek waar zijn huis stond en nu nog wat resten….
Ze hebben ook een probleem met water daar en moeten een behoorlijk eind lopen om naar een put te gaan waar nog iets in zit maar dat is dan voor alle 20 gezinnen die in dit dorpje wonen. De meeste huizen zijn zwaar beschadigd en enkelen kunnen nog gerepareerd worden en bijven staan.
Ook zien we nu asbest liggen!!!!! Direkt verteld hoe gevaarlijk dit is en wat ze moeten doen.
We geven goederen af en Rus neemt de schade op en dan gaan we verder.
We rijden door naar Pemenang , naar een gedeelte waar ook nog weinig hulp komt. Daar kennen we mensen die bij Kontiki op Gili Meno werken. We ontmoeten hen en zien ook hier een erbarmelijke situatie. Heel veel kapot!
Hier geven we ook goederen af en dan rijden we terug naar Mataram om de laatste lading waterfilters op te halen. Deze gaan mee naar het oosten en gaan we in de loop van de komende week bekijken waar deze het beste naar toe gebracht kunnen worden.
Vandaag en morgen hebben we ieder onze eigen aktiviteiten , Erwin in het oosten en wij hier in het westen en we blijven in kontakt met elkaar. Vrijdag gaan we weer met elkaar nog een keer naar het oosten.
Gelukkig komt er nog steeds geld binnen en het is fantastisch om te lezen dat er van alles wordt georganiseerd en ondernomen om geld te krijgen, ook op scholen!!!
Heel veel dank aan iedereen mede namens ieder uit Lombok die geholpen is en vriendelijke groet,
Jantine.
0 reacties